کد مطلب:106847 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:159

حکمت 147











[صفحه 561]

ذمم: پیمانها، عقدها، سوگندها، (در پیمانهایتان از جمله وفاكنندگان باشید). كلمه ی: اوتاد (میخها) را استعاره برای شرایط و اسباب احكام قراردادها، آورده است، گویا اینها میخها و پایه های نگهدارنده ی پیمانها هستند، و مقصود امام (ع) آن است كه: از خشم خدا و عذاب او پرهیز كنید به وسیله پایبندی به شرایط و اساس پیمانها، گویا پرهیز از خشم و عذاب، در گرو شرایط نگهدارنده ی پیمان است. فی، متعلق به اعتصموا است بعضی استعصموا روایت كرده اند.


صفحه 561.